Hart voor Waddinxveen

Goedenavond broeders en zusters, lieve mensen. Vanavond het onderwerp de vrucht van de Heilige Geest en iemand met een beetje schriftkennis weet dan dat wij Galaten 5 vers 22 gaan lezen en dat doen wij nu. Uit de nbg vertaling lees ik Galaten 5 vers 22. Maar dat is alleen maar inleiding, ik hoop nog vele andere schriftplaatsen te noemen, want het is onze bedoeling in deze avonden het woord van God te laten spreken, u mag dat opschrijven, u mag ook later luisteren naar de geluidsopname als u dat op uw gemakje nog eens allemaal wilt bekijken en nalezen. Dan bent u als de Bireers die dagelijks de schriften onderzochten om te zien of deze dingen die Paulus verkondigden ook also waren.

Galaten 5 vers 22: De vrucht van de Geest is liefde blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Alleen dit ene vers dient ons tot inleiding van vanavond. De vrucht van de Geest In de komende avond ergens volgend jaar gaan we het hebben over de gave van de Geest en dit is daarbij de noodzakelijke introductie, in 1 Kor 12 zien wij dat er een 9 voudige gave van de Geest is.

En zo mag het ons hier treffen dat we hier te maken hebben met een 9 voudige vrucht van de Geest. De gave van de Geest hebben te maken met de bediening die wij hier op aarde in het voetspoor van de Here Jezus mogen uitvoeren. Hij heeft ons die gave gegeven als een stuk toerusting voor deze bediening. Hij heeft het gezegd in Joh 14 vers 12: de werken die Ik doe zullen jullie ook doen en jullie zullen grotere werken doen dan deze. Het is heel bijzonder om onze bediening hier op aarde te zien, hoe zwak het ook van ons zelf moge zijn, als een continu?ring van de bediening die de Here Jezus zelf op aarde heeft uitgeoefend. De 9 gaven van de Geest hebben dus te maken met de goddelijke bediening van Jezus, maar de 9 voudige vrucht heeft te maken met het goddelijke karakter van Jezus. Om het simpel weg te zeggen als je wilt doen als Jezus moet je eerst worden als Hij. Als ik u bijvoorbeeld herrinner aan de eerste van die 9 partjes in die vrucht van de Geest, de liefde, dan kan ik u verwijzen naar een schriftplaats als 1 Kor 13 die u allemaal goed kent en als daar dan elke keer gesproken wordt over de liefde dan kun je even goed daar de naam van Jezus invullen: Jezus is lankmoedig, Jezus is goedertieren, Jezus is niet afgunstig, Jezus praalt niet, Jezus is niet opgeblazen, Jezus kwetst niemands gevoel, Jezus zoekt zichzelf niet, Hij wordt niet verbittert, Hij rekent het kwade niet toe, Hij is niet blij over ongerechtigheid maar Hij is blij met de waarheid. alles bedekt Hij, alles geloofd Hij, alles hoopt Hij, alles verdraagt Hij, Jezus vergaat nimmer meer.

Woord voor woord is het toepasbaar op de Heere Jezus, trouwens ook toepasbaar op de Heilige Geest. Ik had ook de Geest kunnen lezen en dan had het ook helemaal geklopt. Wat is het belang daarvan? De vrucht van de Geest in het leven van een gelovige is in weze niets anders dan het reproduceren van het karakter van Jezus in ons. Dat kan niet doordat wij verschrikkelijk hard ons best doen, ook al hebben wij daarin wel onze verantwoordelijkheid, nee het kan alleen door de kracht van de Heilige Geest. En daarom spreekt de bijbel ook over de vrucht van de Geest.

Waarom is de Heilige Geest op aarde gekomen? Als je sommige mensen tegenwoordig hoort zou je denken dat het vooral was opdat er wonderen en tekenen zouden worden verricht. Nou dat mag ook prima, daar hebben we geen bezwaar tegen maar dat is niet nummero 1, 2 of 3 De Heere Jezus heeft zelf gezegd in Joh 16: om de Heilige Geest deze woorden: Hij zal het uit het Mijne neme en het u verkonidgigen want Hij zal mij verheerlijken. De Heilige Geest is hier op aarde gekomen om Jezus te verheerlijken. In Joh 7 lezen we: de Geest was er nog niet omdat Jezus nog niet verheerlijkt was. De Geest kon pas op aarde neerdalen in zijn volheid en als persoon wonen in Gods kerk hier op aarde nadat de Heere Jezus verheerklijkt was, want Hij zou komen als een getuige van een verheerlijkte Christus, dat is buitengewoon wezelijk. Zo wordt door de Heilige Geest, Christus aan ons verheerlijkt. Dat is Joh 16.

Maar als de Heilige Geest eenmaal gekomen is en woont in de gelovige dan zien we dat het nog een stap verder gaat. Jezus moet ook verheerlijkt worden in ons en dat gebeurt door de Heilige Geest. Waar dat gezien wordt daar zien wij de vrucht van de Geest. Want nogmaals liefde blijdschap vrede lankmoedigheid vriendelijkheid goedheid zachtmoedigheid trouw en zelfbehhersing is niets anders dan een beschrijving van het karakter van de Heere Jezus zelf. Ik noem u een paar plaatsen omdat uiterst belangrijke punt te illusteren. Het zou de moeite waard geweest zijn om eerst eens rond te gaan in de kerk en eens te vragen aan u wat is het doel van het christen leven? Wel ik zal u meteen zelf een antwoord geven, ik zeg niet dat het conpleet is en dat alles erin opgesloten zit, dat er niet meer faccetten te noemen zouden zijn, maar ik denk dat het ontzettend wezelijk is om te zeggen: het doel van de Heilige Geest en van het Christen leven is dat Christus in ons verheerlijkt wordt. Het doel is niet de bekering, de bekering is alleen maar het middel, de bekering is niet het einddoel maar de bekering is het beginpunt. Het beginpunt van een weg waarin de Heilige Geest meer en meer de gelegenheid krijgt om Christus in ons groot te maken. De eerste tekst die ik u noem, ik noem u 4 plaatsen, is 2 Kor 3 vers 18, het zou alleen al de moeite waard zijn de rest van de avond de besteden aan dat geweldige hoofdstuk waarin we al in vers 3 lezen van 2 Kor 3 dat Christus door de Heilige Geest in onze harten geschreven word de vlesen tafelen van ons hart maar dan in het 18de vers lezen we wij dan die met zij aangezicht de heerlijkheid van de Heer aanschouwen, andere zeggen weerspiegelen, worden naar datzelfde beeld, verandert van heerlijkheid tot heerlijklheid als door de Heer, de Geest. Dit is wat de Geest doet als wij onze harten richten op Christus, als wij onze harten en gedachten vullen met hem dan zal de Heilige Geest ons transformeren naar het beeld van Hem die wij aanschouwen. Zoals Mozes, Paulus gebruikt zelf dat beeld, zoals Mozes op de berg de heerlijkheid van Christus, van God aanschouwden en die heerlijkheid begon te weerkaatsen zodat zijn aangezicht straalde toen hij hier op aarde terug kwam. Door de kracht van de Heilige Geest beginnen wij het beeld van Christus te stralen. De tweede tekst die ik noem is Romeinen 8 vers 29 Veel mensen die tobben met de vraag ben ik wel uitverkoren die stel ik wel eens de vraag stel u eens voor dat u het was, waarvoor bent u dan uit eigenlijk verkoren? Dat vinden ze vaak maar een rare vraag, ze tobben meer met de kwestie ben ik het wel dan de vraag waarvoor dan wel. En Romeinen 8 vers 29 geeft een heerlijk antwoord: hen die Hij die tevoren gekend heeft, heeft Hij ook tevoren bestemd om aan het beeld van Zijn zoon gelijkvormig te worden, dat is het doel van de predestinatie, de voorbestemming dat wij het beeld van Gods zoon gaan vertonen en dat niet pas als wij in de heerlijkheid bij Christus zijn, daar zal het niet zo moeilijk zijn want daar zijn alle belemmeringen weg genomen, maar hier op aarde. uitverkoren, voorbestemd om hier op aarde door de kracht van Gods Geest het beeld van Christus te vertonen. Het derde schriftplaats is 1 Kor 2 vers 13 tot 16 waar Paulus de onderscheid maakt tussen de natuurlijke mens, dat is de onbekeerde mens die niet alleen de dingen van de Geest niet kent maar als die ze zou kennen ze niet eens zou kunnen begrijpen want dat kan alleen maar door de Heilige Geest verstaan worden. En daartegenover stelt hij de geestlijke mens. Paar versen verder gaat het over de vleselijke mens, die kan wel bekeerd zijn maar die laat zich nog hoofdzakelijk lijden door het zondige vlees, maar de geestelijke mens verstaat alle dingen. Dat is de mens die door de Heilige Geest geleid wordt, beheerst wordt en van die mens staat dan: wij hebben de zin van Christus, dat woord zin begrijpt geen mens meer, dat moet je dus door een ander woord vervangen en dat probeert men met; het denken van Christus, dat komt er misschien het beste bij, eigenlijk is het mooiste het engelse woord: mind, the mind of Christ; het denken het innelijk leven van Christus, dat is een heel vergaand woord, het is niet alleen maar dat wij lijken als een statisch portret maar het karakter van Christus dat in ons gereproduceert wordt is een heel dinamisch een actief iets. Ik kom daar zo wel op terug, maar ik noem u eerst de vierde plaats Efeze 3 vanaf vers 14 waar Paulus zijn knieen buigt voor de Vader en met aandrang bid dat we door de Geest van de Vader met kracht gesterkt mogen worden naar de innelijke mens opdat Christus in onze harten woning zal maken. Dat is geen gebed dat de efeziers bekeerd zouden worden dat waren ze al maar helaas is het niet vanzelfsprekend dat een gelovig mens ook werkelijk Christus op de troon in zijn hart heeft zitten en verder niets anders? Daarom bidt Paulus daar om. En hij geeft opnieuw aan: het kan alleen gebeuren door de kracht van de Heilige Geest. Ja, hij noemt zelfs 'dat is de Vader, de Geest van de Vader'. Opdat Christus door het geloof in onze harten woont. Het beeld van Christus, actief, passief. Denk maar weer terug aan die uitdrukking 'we hebben het denken van Christus'. Dat is Gods ? mag ik dat menselijk zeggen? ? dat is Gods ideaal. Dat we alle dingen zouden bezien zoals Christus ze beziet. Dat ons denken zou verlopen volgens de patronen zoals het denken van Christus verloopt. Dat we zouden voelen zoals Christus voelt. Dat we zouden wandelen in geloof zoals Christus dat deed. Dat we zouden willen zoals Christus wilde. Zodat we zouden liefhebben als Christus liefheeft. Dat we zouden ervaren, beleven, vul het maar in, zoals Christus ervoer, beleefde. Dat is: ze hebben het denken van Christus. We denken zoals Hij, we redeneren, we voelen, we leven, ervaren de dingen zoals Hij. Zeg niet te gauw: dat is onhaalbare kaart, want dan spreekt u God tegen. Ik zeg niet dat dat makkelijk is en ik zeg niet dat wie van ons dat op aarde helemaal zal bereiken. Maar als je begint met te zeggen 'ja dat wordt toch niks', ja dan begin je er niet eens aan. Dat is ook een enorme onderschatting van de kracht van de Heilige Geest. Dit is precies waarvoor de Heilige Geest op aarde gekomen is. En als wij dan al beginnen met te zeggen 'nou dat wordt toch niks, dat is zo hoog gegrepen, dat is misschien voor een enkeling, niet voor een gewoon iemand als ik', dan beginnen we er niet eens aan. Dat is een miskenning van de Heilige Geest, die woont in elke gelovige. Daarom moeten wij zo niet praten. Je mag je altijd bewust blijven van het feit dat het allemaal gebrekkig is en dat het nooit hier op aarde zo zou worden zoals God het bedoelde, maar je mag je er wel naar uitstrekken. Dat is wat Paulus ons keer op keer, en ook andere apostelen ons voorhouden in het Woord.

En nogmaals, maar daar gaan we het de volgende keer verder over hebben, wij moeten worden als Jezus, opdat we kunnen doen als Jezus. Eerst het karakter van Jezus en dan de bediening van Jezus. En ik wil u daar een paar praktische handreikingen bij doen die aan het Woord van God ontleend zijn. Om het handen en voeten te geven, anders blijft het zo'n abstract ideaal, waarvan u in uw hart denkt: ach, ik kan er niks mee, want ik zou niet weten hoe ik het zou moeten doen. Nou, in de eerste plaats negatief: zonden in ons leven is de grootste belemmering voor het werk van de Heilige Geest. Ik zeg niet dat je van die zondige natuur afkomt, maar ik zeg wel, zoals we dat de vorige maal zagen, dat we onze zonden moeten belijden. Dat we ons moeten bevrijden van zondige bindingen die ons altijd weer gevangen nemen. We mogen nooit, nooit met wat voor excuus ook, genoegen nemen met de zonden in ons leven. David zegt in Psalm 66:18: als ik zonden in mijn hart had toegelaten, dan zou de Heer niet naar mij gehoord hebben. Zonde is de grootste blokkade in het leven van een christen. Daarom moeten wij ten opzichte van de zonde streng zijn en ook daarvoor hebben we de kracht van de Heilige Geest ontvangen. Het 'ik ellendig mens' komt voor in een hoofdstuk waarin de Heilige Geest niet ter sprake komt en dat is het hele geheim. 'Ik ellendig mens' zijn de woorden van een bekeerd mens die nieuw leven heeft, die ook het verlangen heeft de Here te dienen, maar geen kracht heeft. Wat daar opvallend ontbreekt is de Heilige Geest. In Romeinen 8 vinden we een totaal andere taal, een totaal andere insteek. Want daar wordt de Heilige Geest vers voor vers bijna genoemd. Niet het 'ik ellendig mens' is de normale beschrijving van het christenleven. Ja het kan misschien bij velen voorkomen, maar daarom is het nog niet de normale christelijke toestand zoals God het bedoeld heeft. Het 'ik ellendig mens' is de taal van de wedergeborene die de kracht van Gods Geest nog niet kent. Romeinen 8 is de taal van de wedergeborene die heeft mogen leren leven, als is het nog zo met vallen en opstaan, maar heeft mogen leren leven uit Gods Geest. Worden als Jezus om te kunnen doen als Jezus.

Een ander belangrijk ding is wat we lezen in Filippenzen 4:8. Al wat waar, al wat goed is, al wat welluidend is, al wat harmonieus is, al wat vrede sticht, al wat heilzaam is, ik breid het maar wat uit. Het is het gericht zijn op het positieve, op het goede, op wat uit God is, op dat wat van Christus spreekt. We hebben zelf zoveel controle over wat we in ons hart, in ons denken toelaten. Of het nu via de media is of wat dan ook. Je kunt het niet helpen als een zondige gedachte je overvalt, maar je kunt het wel helpen als je die zondige gedachte voedsel geeft in plaats van die onmiddellijk te veroordelen en te brengen aan de voet van het kruis. Mind management, om maar voor de tweede keer een Engelse uitdrukking te gebruiken. Door de kracht van de Geest mag je leren, al is het met vallen en opstaan, om je gedachten te richten op Christus. Leef ook altijd in biddende afhankelijkheid. Dat betekent, anders blijft het weer een vrome kreet die geen inhoud krijgt, dat betekent heel concreet vanaf dat je opstaat, stel je afhankelijk op van de Here. Zeg: Here God, ik kan niets en U bent alles, maar U wilt alles ook in mijn leven. Hier ben ik, ik stel mij open daarvoor, voor U. Dat is zo belangrijk. Als de discipelen te maken krijgen met een hardnekkige demon daar in die maanzieke knaap, dan zeggen ze tegen de Here Jezus: 'waarom konden wij hem niet uitdrijven?' En dan zegt de Here Jezus: 'dit soort vaart alleen maar uit door gebed en vasten.' Dat is de kracht van het gebed. Ik weet dat veel christenen, misschien wij allemaal wel eens, de kracht van het gebed niet kennen. Als we het zouden kennen, zouden we het veel meer gebruiken om in die kracht, waarin ons hart weer volstroomt van de Heilige Geest, in een geest van afhankelijkheid en ontvankelijkheid, zouden we leren wat kracht is. Bidden is de ontvankelijkheid van de kracht van God in ons leven. En wat misschien het moeilijkste is, dat is luisteren naar de stem van de Here. We hebben allemaal geleerd om te bidden, maar we hebben allemaal geleerd om daarbij te praten en weinig om te luisteren. Een geesteskind van me was van plan om naar Afrika te gaan met een vriendin en ze spraken af hoe ze hun vrije tijd samen zouden gebruiken. En ze kwamen samen tot de gedachte: we gaan actief leren luisteren naar de stem van de Heer. Dat wil zeggen: we gaan niet alleen bidden met woorden, maar we gaan stil zijn, daar heeft God recht op. In de Psalmen lezen we een paar keer: 'U komt stilheid toe'. Heeft u daar wel eens over nagedacht? 'U heeft recht op onze stilte'. Waarin het hart zo stil wordt, dat God de gelegenheid heeft om tot ons te spreken. Dat moet je leren, ieder van ons moet dat leren. Samu?l was nog maar een kleine jongen toen hij het al mocht gaan leren. Hij hoorde de stem: 'Samu?l, Samu?l.' En hij dacht dat het Eli was. Ja, hij was onervaren, hij wist niet waar die stem vandaan kwam. Maar vele jaren later toen hij een man op leeftijd was geworden en in het huis van Isa? was en de oudste zoon gadesloeg en dacht 'dat zou een geschikte koning zijn', hoorde hij de stem in zijn hart 'jij kijkt naar de buitenkant, Ik kijk naar de binnenkant'. En hij wist meteen: dat is de Heer. In de loop van die jaren had hij zo leren luisteren naar die stem. En denk erom, er is niets buitennissigs aan die stem. Sommige van u hebben die stem al meermalen in hun leven gehoord, alleen ze wisten niet dat het de stem van de Heer was. Ze dachten dat het hun eigen intu?tie was en dat kan ook best eens. Maar vooral als de Heer je tegenspreekt, als Hij dingen zegt die je eigenlijk liever niet hoort, als Hij je soms zelfs in de rede valt, dan weet je: dat is de Heer. Zijn stem gaat nooit buiten het Woord om. De Geest gaat nooit buiten het Woord om. Maar daarom spreekt de Heer wel tot ons en niet alleen maar door bijbelgedeelten, maar ook rechtstreeks door zijn Heilige Geest. Filippus was bezig met een zeer gezegende arbeid in Samaria. Mensen kwamen tot geloof en ineens was daar die stem die zei: 'ga naar een eenzame weg'. En hij wist meteen: dat is de Heer. Hij dacht niet 'dat kan nooit de Heer zijn, want ik ben hier met zo gezegend werk en dan naar een eenzame weg toe te gaan waar niets te beleven is en waar nooit iemand langskomt, dat kan nooit van de Heer zijn.' Dat is het verstand wat onmiddellijk begint te denken. Ons verstand zit ons vaak enorm in de weg. We zijn dankbaar voor het verstand, maar het is vaak ook een enorme hinderpaal. Want wij beginnen meteen logisch te denken en zeggen: het klopt niet, dus het kan niet van de Heer zijn. Het klopt niet met mijn theologie, dus wat jij zegt klopt niet en kan niet, want het is niet van de Heer. Maar toen hij naar die eenzame weg toeging, want hij was wel gehoorzaam aan de stem, kwam de minister van Financi?n van Ethiopi? voorbij en als je de minister van Financi?n kan bekeren, wow. Als Wouter Bos nog eens bekeerd mocht worden, wat zou dat een zegenrijk effect hebben voor dit hele land. God weet wat Hij doet. Petrus zat op het dak van het huis en hij was met zijn middagdutje bezig. En beneden klopten een paar mannen aan van Cornelius en Petrus had een visioen. Hij hoorde een stem: 'sta op Petrus, slacht en eet'. Misschien had u onmiddellijk gedacht: nou dat kan alleen maar van de boze zijn. Want dat is een stem die kan nooit van de Heer zijn. Zie je? Wij gaan zitten redeneren. We gaan de Heer als het ware voorschrijven wat Hij tegen ons mag zeggen en wat Hij niet tegen ons mag zeggen. Als het tegen onze tradities en gewoontes ingaat en wat wij voor juist houden en Hij breekt daar doorheen, zeggen we 'dat kan nooit de Heer zijn. Wij schrijven Hem als het ware voor wat Hij tegen ons mag zeggen en wat niet. Petrus protesteerde ook wel. Hij zei: 'Heer, ik heb nog nooit iets onreins aangeraakt'. Maar de Heer was bezig hem voor te bereiden om het huis van Cornelius binnen te gaan, wat een enorme doorbraak betekende. Zoiets als die minister van Financi?n van Ethiopi?, zo belangrijk was de bekering van die Romeinse hoofdman. Als een eersteling van dat hele Romeinse rijk, dat uiteindelijk door het christendom, door het christelijk geloof is veroverd. Agabus is een profeet in het boek Handelingen die de stem van de Heer verstond. "Zo zegt de Heilige Geest". Hoe komt het dat wij zo weinig mensen hebben die zo spreken? Zeg nou niet: wij hebben nu een complete bijbel en daarom hoeft dat niet meer, want dat is een puur menselijke theorie. Je kunt aan de hand van de Bijbel aanwijzen, dat soort dingen kunnen vandaag niet meer gebeuren want we hebben een complete Bijbel. Dat is een menselijke theorie, dat staat nergens in de Bijbel. De bijbel zegt nergens: als ik compleet ben dan komen er geen profetische geluiden meer, integendeel. In Efeze 4 horen wij over de vijf bedieningen die blijven tot de gemeente van God wordt weggenomen in de hemel. Apostelen, profeten, evangelisten, herders en leraars. Daar kun je natuurlijk lang van gedachten over wisselen, daar is nou niet de tijd, maar zeker geldt dat voor de profeten. En niet alleen maar voor de evangelisten, de herders en de leraars. Laat dan die apostelen maar even terzijde, dat is een beetje lastig misschien maar die profeten zeker niet. Profeten hebben we nodig. Er waren profeten en leraars in Antiochi? die waren samen aan het bidden en toen ineens was daar de stem van de Heilige Geest. En die sprak en ze verstonden het allemaal. En de Heilige Geest zei: "zondert Mij nu af". Daar zie je dat de Heilige Geest echt een goddelijk Persoon is: "Zondert Mij nu af". Saulus en Barnabas voor het werk waarvoor Ik hen geroepen heb. En daar gingen ze. Hoe kwam dat zo? Omdat een stel mannen de stem van de Heere verstonden. Wij denken als het gaat om ouderlingen of oudsten of hoe u ze ook noemt bij u in de gemeente, als we zulke mannen nodig hebben dan denken we misschien soms onbewust dat het mannen moeten zijn die goed kunnen praten. Maar hier zie je: het moeten mannen zijn die goed kunnen luisteren. De profeten en de leraars dat waren de geestelijke leiders van die gemeente in Antiochi?. Natuurlijk ze moesten profeteren, ze moesten het Woord uitleggen, die leraars, maar blijkbaar verstonden ze allereerst de kunst om de stem van de Heere te verstaan. En opnieuw was dat van gew?ldige betekenis daardoor zijn Saulus en Barnabas eropuit gegaan in het zendingswerk waardoor uiteindelijk ook Europa voor Christus gewonnen is. Zo belangrijk is het. Dat werk van de Heilige Geest in ons leven. Ik heb u eerder gezegd, zo merkwaardig in Romeinen 8:14 "zovelen door de Geest van God geleid worden". Daar staat niet: zovelen de Heilige Geest bezitten, die zijn zonen van God, hoewel dat op zichzelf w??r zou zijn. Iedereen in wie de Heilige Geest woont ?s een kind van de Vader. Maar als ik het zo uitdrukken mag: God houdt er niet van om het z? te zeggen. Hij wil er geen genoegen mee nemen dat de Heilige Geest in u w??nt en daarom zegt Hij het zo: velen die door de Geest geleid worden. Hij moet niet alleen maar in u wonen terwijl u verder uw eigen leven leidt. Maar zij die door de Geest van God geleid worden. Kijk daar heeft God vreugde aan om die zonen of kinderen van God te noemen. Die overwint, die zal ik tot een Vader en hij zal mij tot een zoon zijn, Openbaring 21. "Zondert u af", zegt de Heere, "raak het onheilige niet aan" ?n u zult zonen en dochters van de Allerhoogste genoemd worden, 2 Korinthe 6. God geeft ons de Geest niet voor niets. Elk kind van God, ieder mens in deze zaal die zekerheid van het geloof heeft, daar woont de Heilige Geest. Maar als wij ons niet door de Geest laten leiden dan bedroeven wij de Geest van God. Elke zonde bedroeft de Heilige Geest van God. Maar ook als we geen vreselijke, opvallend vreselijke dingen doen; we doen niet zozeer kwalijke dingen maar eigenlijk veel meer zomaar wat. We leven ons eigen leventje zoals het ons invalt, bedroeven wij evenzeer de Geest van God want Hij wil de leiding nemen. Hij wil ons leven leiden, dat is de leiding van de Heilige Geest. Wel lieve mensen, zullen we eens wat nader kijken naar die gaven, die partjes in de vrucht van de Geest. E?n van de eerste kenmerken van de inwoning van de Heilige Geest, niet alleen van de inwoning maar de vervulling, dat is wat we een vorige maal al gevonden hebben in Johannes 7: "Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn buik vloeien." Ik citeer nu opzettelijk de Statenvertaling. Want de buik is de zetel van de ingewanden en de ingewanden zowel in het Oude als het Nieuwe Testament spreken van erbarming, van ontferming. God zegt: "Mijn ingewand rommelt over Ephra?m". Elke keer als we in het Nieuwe Testament lezen dat de Heere Jezus of de apostelen met ontferming bewogen waren staat daar letterlijk een woord dat betekent dat hun ingewanden in beweging kwamen. Dat is wat liefde is. De Heilige Geest stroomt uit onze ingewanden naar de ander, dat wil zeggen, ??n van de eerste kenmerken van de Geest dat zijn niet wonderen en tekenen, geen enkel probleem mee, hoe meer hoe liever, maar ze komen niet voorop. Ze komen pas op plaats zes, zeven of acht. Dit is het eerste: bewogenheid met mensen. Stromen van levend water, dat is de Heilige Geest, uit je binnenste, uit je ingewanden. Daarom staat de liefde voorop. Als er iemand zou vragen: waarom deed de Heere Jezus wonderen in de evangeli?n dan zou je een antwoord kunnen krijgen als: om aan te tonen dat het Koninkrijk Gods gekomen was, goed antwoord; om te laten zien dat Hij de Messias was, goed antwoord; maar niet compleet. De allereerste reden waarom de Heere Jezus zieken genas en mensen bevrijdde was: omdat Hij met ontferming bewogen was. Waarom geneest Hij mensen vandaag? Waarom raakt Hij mensen aan? Waarom leidt Hij hen tot bekering? Waarom schenkt Hij bevrijding? Omdat Hij nog altijd met mensen bewogen is. Dat is ontferming. Het is prachtig om in de evangeli?n te zien hoe de Heere Jezus met ontferming bewogen was. Ik noem u een paar voorbeelden. In Matthe?s 9:36 daar ziet Hij de schare. Ze waren afgemat als schapen zonder herder en dan staat er dat de Heere Jezus met ontferming bewogen was. Kennen we dat? Ik vertel het vaker maar het allereerste wat God mij leerde toen ik begon met de genezingsbediening waar ik niet om gevraagd had, waar ik zo in terechtkwam. Dat is een verhaal op zich, dat is nu niet aan de orde. Maar toen ik ermee begon, toen ik er als het ware ingetrokken werd, was het eerste wat de Heere God mij wilde bijbrengen was: bewogenheid. Liefde voor de mensen voor wie ik bad. Met ontferming bewogen zijn. Dat is de kracht van de Heilige Geest. Wij leggen geen zieken de handen op om op successen uit te zijn alsof onze eigen glorie op het spel staat maar omdat we bewogen zijn met mensen. Net zoals we mensen het evangelie verkondigen omdat we bewogen zijn met ze. De liefde van Christus dr?ngt ons schrijft Paulus aan de Korinthi?rs. De liefde van Christus dringt ons, dat was zijn motivatie om het evangelie te verkondigen. De Geest des Heeren Heeren is op mij zegt de profeet in Jesaja 61 om blinden ziende te maken, om de armen het evangelie te verkondigen, om gebrokenen van hart weer hun harten te helen, om mensen in gevangenschap weer in de vrijheid te zetten. Want wat de Geest doet is: je erbarmen geven met medemensen. Sommige van ons hebben dat van nature al. Dat wil niet zeggen dat de Geest dat niet enorm kan verdiepen maar de een is medelijdender en bewogener ingesteld. Maar dat is puur een natuurlijke eigenschap. Maar het wonder is dat mensen die dat niet zo van zichzelf hebben het ook mogen leren; dat is de kracht van de Heilige Geest. Dus je kunt bijvoorbeeld bij die negen partjes, zoals onder broeder straks al zei, nooit zeggen: 'nou, met die blijdschap daar ben ik al een eind in gevorderd maar de lankmoedigheid dat is nog helemaal niks.' Zo werkt het niet. Zo werkt het niet. Alle negen zijn gelijkelijk aanwezig. Als u zo praat dan bedoelt u vermoedelijk dat u van uzelf nogal een opgewekt persoontje bent. Maar dan is die blijdschap geen vrucht van de Geest. Ook als u geen bekeerd mens zou zijn dan zou u nog steeds die blijdschap kennen want zo zit u in elkaar, dat is uw karakter. U hebt zichzelf verraden door te zeggen: 'die blijdschap is wel ok? maar die lankmoedigheid niet.' Nee, als het het werk van Gods Geest is, zal die blijdschap die u van nature al hebt zich nog enorm gaan verdiepen. Maar juist die andere dingen, die u van nature niet zo hebt, die komen dan juist aan het licht want dat is een wonderwerk van de Geest. Als zulke ongeduldige lieden als ik geduld mogen leren in de leerschool van de Heilige Geest. Als mensen die zo makkelijk neerslachtig zijn blijdschap van de Geest leren kennen. Als mensen die van nature makkelijk ruzie maken de vrede van de Geest als vrucht van de Geest in hun leven gaan ervaren. Als mensen die makkelijk hard en bits uit de hoek komen de zachtmoedigheid van de Geest gaan ontvangen. Als mensen die het moeilijk vinden om hun wil onder controle te houden de zelfbeheersing mogen leren als vrucht van de Heilige Geest. Dat is het verschil met onze natuurlijke eigenschappen. Ik noem u een tweede voorbeeld Matthe?s 14:14. De Heere Jezus zag een grote menigte en daar waren vele zieken. Waarom genas Hij hen? Om Hij een punt wilde maken zoals dat tegenwoordig heet? Iets wilde bewijzen? Iets wilde aantonen? Ongetwijfeld ook. Hij is in het Matthe?sevangelie de grote Koning van Isra?l, ja van de hele wereld. Hij wil laten zien dat Hij de Messias is; Hij wil laten zien dat het Koninkrijk doorbreekt met kracht maar nogmaals, u leest dat daar ook in dat vers: Hij was met ontferming bewogen over de schare. Zeg maar in gewoon Nederlands: Hij had medelijden met hen, met al die zieke mensen. U zult nooit leren uw handen op een zieke te leggen tot genezing als u niet van die ontferming weet. Vorige maand sprak ik in een bepaalde plaats in ons land over het Markusevangelie. Dat is typisch het evangelie voor de bevrijdingsbediening: de Heere Jezus in conflict met de machten. En daarbij kwamen we te spreken over hoe je de zieken en de gebondenen tegemoet treedt en ik zei: u moet niet bidden: wilt U, wilt U, wilt U. De Heere Jezus heeft ons niet gezonden om te bidden voor de zieken; Hij heeft ons gezonden om de zieken te genezen. Dat wil zeggen ze de handen op te leggen en te spreken vanuit de autoriteit die de Heer ons geeft. Markus 16: "Deze tekenen zullen de gelovigen volgen, op zieken zullen ze de handen leggen en ze zullen gezond worden." Er was een jonge vrouw die avond; ik heb het van de week pas gehoord het verhaal. Het was niet eens een genezingssamenkomst, helemaal niet, het was een heel gewone avond over het Markusevangelie. En zij had een ongelooflijk medelijden met haar vader. Haar vader had een vernauwing in de slokdarm en dat kwam op bepaalde momenten op en dan kronkelde hij op de grond van de pijn. Want door die vernauwing kon het eten niet doorlopen en kwam het allemaal weer naar boven en spuugde het uit en het was verschrikkelijk pijnlijk. Hij was er vele malen voor behandeld maar er leek niets aan te doen te zijn, althans het duurde al heel erg lang. Het was niet iets van een korte tijd. En toen gebeurde er in het hart iets van het meiske, want het meiske hield van haar vader en toen zei ze pappa, weet u wat we vanavond gehoord hebben. Ik vroeg van de week aan die man, zo u een getuigenis willen geven aan het begin van de avond. Hij zei: "nee dat kan ik niet want ik ben bang dat ik ga huilen". En dat raakt mij als ik er nu over nadenkt. Dat jonge meisje zei 's avonds: "pappa, we hebben gehoord wat er gezegd is. Ik ga nu voor u bidden ik ga genezing over u uitspreken". Ze legde haar handen op haar vader en zei: "genees in de naam van de Heere Jezus". Hij zegt vanaf dat moment heb ik geen seconde meer last gehad. Terwijl ik elke dag aangevallen werd. Ik durfde het nog niet meteen te vertellen, maar 14 dagen later dacht ik nou durf ik het zo langzamerhand wel te geloven en hij ging het in de gemeente vertellen en hij brak in tranen uit. Hij zegt "dat is nou al een keer gebeurt, nu hoef ik het niet meer te doen", en ik zei: "nee hoor, nou zal ik het wel voor je doen". Waarom? Omdat er een jonge vrouw was die zoveel van haar vader hield en nu de sleutel in handen had gekregen, om dit tegen haar vader te zeggen. Denk erom: dat kun je niet imiteren. Je kunt niet zeggen: "oh, als zij het kan, dan kan ik het ook". Zij had op dat moment de rechte gezindheid. Ze was met ontferming bewogen over haar eigen vader. Ze kon het niet langer aanzien dat hij zo moest leiden. En ze zei: "papa, genees in de naam van de Heere Jezus Christus." Geweldig. Ik voel niet zozeer een roeping om op een podium voor zieken te bidden. Mijn roeping is, maar goed dan loop ik vooruit op komende avonden. Mijn roeping is om tegen de mensen te zeggen: kijk eens over je schouder. Deze tekenen zullen de gelovigen volgen. Wat ziet u als u achterom kijkt? Op zieken zullen ze de handen leggen en ze zullen genezen. Boze geesten zullen ze uitdrijven. Waar zijn de tekenen? Ik zeg verder niets. Dat meisje bracht het in de praktijk en dat ontroerde mij. God is goed, God is groot. We hebben een heerlijke bijeenkomst gehad. Ik zeg dat alleen maar als een tip. Op de Betteld. Nu een goede maand, anderhalve maand, of bijna 2 maanden alweer geleden. Ik heb 21 getuigenissen daarvan op mijn website verzameld. Das maar een topje van de ijsberg, want ik hoor nog elke keer van wonderverhalen, en de meeste mensen schrijven't niet op. Vinden ze moeilijk of ze komen er niet toe. Maar dit zijn geen mensen waar wij voor gebeden hebben op het podium, maar dit zijn mensen waar heel gewone, andere mensen voor gebeden hebben, we weten helemaal niet wie, maar mensen die het in hun hart hadden om voor zieken te gaan bidden. Dat zie ik als mijn roeping, niet om mij op te werpen, zonder dat ik kritiek heb op anderen die het wel zo doen, dat is hun verantwoordelijkheid voor de Heer. En daar is veel zegen en daar heb ik helemaal geen oordeel over. Maar mijn opdracht is, om tegen mensen te zeggen; vat moed in de kracht van de Heilige Geest. Laat die bewogenheid er in je hart zijn, ik hoorde van een bedienaar die een klein meisje voor zich staan die doof geboren was. En hij bad over haar, nou ja dat zeggen we dan zo, maar hij sprak genezing over haar uit, maar er gebeurde niets. E op dat moment was er een snik in mijn keel vanwege dat lieve kleine kind, dat nooit gehoord had. Het gemoed schoot mij vol en ik drukte haar tegen mij aan en ik zei: "oh Heer, raak haar aan", en het wonder gebeurde. Het meisje dat nooit gehoord had, begon te horen. Het is een van de mooiste ontdekkingen, iemand die nooit gehoord heeft. Ze schrikken altijd, want ze horen voor het eerst geluid. Ik heb het op video's gezien, ik heb het helaas nooit meegemaakt, dat iemand die totaal doof was genas. Ze schrikken, want voor het eerst beleven ze geluid. God is groot. Dit is het eerste. Je ziet, het kan weer een late avond worden als we zo met alle 9 door gaan, want we hebben het alleen nog maar over de liefde. Nog ??n ding uit Matth. 20:34 Twee blinde mannen. En er staat bij dat de Heere Jezus met ontferming over hen bewogen was. Ziet u wat ik bedoel als ik zeg als je het werk van de Heere Jezus op de aarde wilt voortzetten, moet je eerst worden als de Heere Jezus. Voor zover dat ons zwakke mensen gegeven is. Dat begrijpt u heel goed. Hier zie je het. Er staat van de Heere Jezus: hij was met ontferming bewogen. Hij zegt tegen deze blinde man: "wat kan Ik voor je doen, wat wilt u dat Ik zal doen"? Ze zeiden tot hem: "Heere dat onze (het waren 2 heren) Heere dat onze ogen geopend worden". Jezus werd met ontferming bewogen en raakte hun ogen aan. En terstond werden ze ziende en ze volgden Hem. Het eerste wat ze zagen was Jezus en ze wilden hem nooit meer uit het oog verliezen.

Blijdschap, vrede, daar is allemaal onnoemelijk veel over te zeggen. Maar in de eerste plaats denk ik bij blijdschap aan vrede, aan innerlijke rust. Tevredenheid. Harmonie. Toen de Heere Jezus in gethseman? was, was er geen blijdschap, maar wel vrede, hij had kort daar voren in diezelfde nacht gezegd "vrede geef ik u, mijn vrede laat ik u" dat was zijn erfenis voor zijn discipelen. "Mijn vrede".

Hoe weet ik dat Hij wel vrede had, al had Hij geen blijdschap? Hij was diep en diep bedroefd. Maar een mens die kan zeggen: Vader, indien het mogelijk is, laat dan deze drinkbeker aan mij voorbijgaan, maar niet mijn wil, maar Uw wil geschiedde. Zo iemand heeft vrede in zijn hart. Ook als je niet geneest. Ook als je het zo graag zou willen. Maar kan er vrede in je hart zijn omdat God goed is. En omdat hij met je is. Blijdschap en vrede. Blijdschap is er niet altijd. Daarom wordt God ook nooit de God van blijdschap genoemd. Nou ja, Psalm 43 gaat iets in die richting, de God van mijn jubelende vreugde. Maar God wordt in het Nieuwe Testament menigmaal genoemd de God van de vrede. Vrede is een werk van de Heilige Geest. Blijdschap en vrede maken een mens tot zangers. Heeft u er wel eens over nagedacht hoeveel godsdiensten het gezang eigenlijk niet kennen? Zeker niet in de zin zoals wij dat kennen, de massale volkszang van de ganse gemeenten of hele stadions vol. De jubelzang voor onze God. Efeze 5:18: "Wordt vervuld met de Heilige Geest" en dan volgt er nog: "en spreekt in psalmen, lofzangen en geestelijke liederen". Die deelwoorden, in de Statenvertaling kun je het nog zien (in de herziene ook al niet meer) maar in de oude Statenvertaling kun je het nog zien, die deelwoorden geven aan, als je vervuld wordt met de Heilige Geest, is ??n van de eerste dingen, dat je gaat jubelen in psalmen, lofzangen en geestelijke liederen. "Is iemand welgemoed", zegt Jacobus, "laat hem lofzingen". Ik zou er ondeugend bij denken als je niet welgemoed bent, ga dan ook maar lofzingen. Lofzingen is een medicijn. Je kunt bij de pakken gaan neerzitten, maar Paulus en Silas zongen Gods lof midden in de nacht. Daar gaat kracht vanuit. Daar gaat zoveel kracht vanuit dat de hele gevangenis in elkaar stortte. Maar dat niet alleen, wat nog een groter wonder was, was dat alle gevangenen aan de grond genageld bleven staan. Gevangen door de lofprijzing. Zo stel ik me dat voor van Paulus en Silas. Misschien denkt u: "ik ben gekomen voor het woord, en al dat gezang aan het begin ..." dan bent u helemaal mis. Eerst wordt er gezongen. We doen het nou iets korter omdat we nou niet een record willen breken en elke avond om half 11 willen eindigen, maar blijven jullie alsjeblieft zingen. Op gezang, dat lezen we in Psalm 22:4 God woont op de lofzangen van zijn volk. Als je de heerlijkheid van God wilt uitnodigen in je samenkomst, begin te zingen, nodig hem uit. Als wij aanbidden, bouw Uw troon. Dat is een herinnering aan dat vers. Kom binnen Heere, en bouw Uw troon op onze lofprijs, en als je blij bent, laat het maar merken. Is iemand welgemoed, laat hem lofzingen.

Lankmoedigheid, oftewel geduld. Goedertierenheid, oftewel vriendelijkheid. Goedheid, zachtmoedigheid, wat is dat? Dat is niets anders dan zijn zoals de Heere Jezus is. Geldt voor alle 9 aspecten. Hij was zachtmoedig, en zachtmoedig, mag ik dat even zo zeggen, dat betekend niet zoals die jongelui dat noemde, dat Hij een zacht eitje was, iemand die alles maar met zich liet doen en over zich heen liet lopen. Ja als hij uitdrukkelijk zijn handen uitstrekte en zei: "dit is uw uur in de macht van de duisternis", ja dan. Maar dan zegt hij dat nog nadat hij eerst gezegd heeft: "Wie zoeken jullie"?. "Jezus van Nazareth", "Ik ben het" en dan vallen al die soldaten achterover. Zijn zachtmoedigheid verhinderde Hem niet om met een eindje touw het hele tempelplein schoon te vegen. In je voorstelling is dat altijd met grote woede gepaard gegaan, maar ik heb het nagezocht maar ik kon het nergens vinden. Het ging allemaal in rust en vrede. Met een eind touw, het hele plein schoonvegen. Dat was niet in strijd met zijn persoonlijk, niet in strijd met zijn goedheid, zijn vriendelijkheid, zijn zachtmoedigheid. Alles. Kijk wij hebben altijd een karakter. Als ik zeg het karakter van de Heere Jezus, is het eigenlijk niet goed, want de Heere Jezus had in zekere zin geen karakter. Een karakter betekend altijd dat we bepaalde goede eigenschappen hebben en bepaalde slechte. Bij Hem was het allemaal volmaakt aanwezig. Hij had deze kordaatheid in zijn optreden, en tegelijkertijd zachtmoedig. Hij kon toornig zijn over zijn tegenstanders, en tegelijkertijd vol geduld. Hij kon vriendelijk zijn en tegelijkertijd zeggen: "wee u gij schriftgeleerden". Dat is onze Heere Jezus en daarom hebben we elkaar ook allemaal nodig. Heeft Hij ons allemaal nodig om dat beeld van Hem te vertonen.

In sommige gelovigen zullen we door de kracht van de Heilige Geest heel in het bijzonder geduld van de Heere Jezus terugvinden. In andere zullen we iets van de zachtmoedigheid terugvinden. Denk erom: alle 9 zijn voor ons allemaal. Maar in sommige glanst zo'n eigenschap heel in het bijzonder ook. Er zijn mensen wiens vrede onverstoorbaar lijkt in alle omstandigheden die hebben van binnen zo'n rijke schat. Daarom hebben we alle gelovigen nodig om dat ene portret van de Heere Jezus te vormen. Christus alles en in allen"" . Zegt Kolossen. Ene beeld.

Trouw, oftewel geloof. Nou daar moeten we het de volgende keer over hebben. Trouw is ook een van de 9 gaven van de Geest. Het gelovig gebed van de oudsten zal de zieken gezond maken. In menige gemeente denkt men kom, dat moeten wij ook maar eens gaan doen, de zieken zalven, nou ik zou eerst maar eens een zaterdag ergens in de stilte doorbrengen als kerkenraad, om te begrijpen dat die olie niet het belangrijkste is ik meen dat ik dat de vorige keer ook gezegd heb, maar dat andere het gelovig gebed. Dat is het geloof van dat jonge meisje dat niet kon verdragen dat haar vader zo moest lijden. Dat is geloof het is het geloof van Elia die zegt, zo nou ben ik aan de beurt Here God laat nou maar het vuur van de hemel neerdalen. Dat is geloof, gaat niet over zaligmakend geloof het gaat over het geloof als die geheime krachtbron die ontvankelijkheid voor de wonderdaden Gods die geweldige verwachting die een mens heeft van Gods ingrijpen, van Gods kracht, van Gods majesteit. En tenslotte de zelfbeheersing. Vergelijk het maar met een ander woord in het nieuwe testament bezonnenheid. De Here Jezus heeft gezegd nee Paulus zegt aan Timotheus in 2 Tim. 1 God heeft ons niet gegeven een Geest van vreesachtigheid of van bangheid, let u maar eens op als je er op gaat letten merk je het steeds vaker we zijn het zo gewend daarom letten we er niet op. Ga er maar wel eens op letten hoeveel gelovigen door angst gedreven worden. Angst, ja maar we zijn bang dat, dan begint het al, ja maar stel je nou eens voor dat dit of dat, angst wat kan er wel niet gebeuren als we zus of zo? Pas was ik op een mannendag niet zover hier vandaan en er was een briefje bij van een ouderling, dat schreef hij er zelf bij en hij zegt ik zie het als mijn roeping om te zorgen dat het in mijn gemeente rustig en stil blijft en daarom hou ik alle vernieuwingen tegen. Wat vindt u daarvan? Ja het stond er letterlijk zo en hij meende het blijkbaar, hij meende het. Ja ik denk dan altijd bij zo iemand, zo iemand had begrafenisondernemer willen worden. Want een gemeente waar het zo rustig en stil is, is het kerkhof. Waar de Here Jezus kwam was het nooit meer rustig of stil, Hij bracht altijd confrontatie, het was meteen een opgewonden toestand, er was een man in de synagoge zoals wij ze in onze kerken en gemeenten hebben, komen er jaren, er woont een demon in hem maar niemand merkt het zo geestelijk zijn we niet dat die demon zou moeten wakker worden. Hij heeft geen last van ons totdat de Here Jezus die synagoge binnenkomt. Markus 1, lees het maar na. De Here Jezus komt binnen en die demon schrikt wakken en begint te praten door die mond van die man heen, niemand wist ooit dat er een demon in die man zat. Dat is erg, als dat in onze gemeente gebeurt, kan zomaar overal gebeuren maakt niet uit in wat voor merk gemeente u zit. kan zomaar overal gebeuren. Dat geestelijke machten zich zo thuis voelen. Omdat alles immers wat die Geest van God zou kunnen aanwakkeren dat weten we ten onder te houden, dat is vreselijk. De Here Jezus bracht, daarom zegt Hij het zelf, Ik ben niet gekomen om vrede te brengen maar verdeeldheid. Dat wilde Hij niet, maar Hij bedoelde overal waar ik kom ontstaat verdeeldheid, want overal waar Hij kwam dan botste het rijk van het licht op het rijk van de duisternis. En nog steeds houden mensen daar niet van, waar het rijk van het licht zich openbaart, ontstaat confrontatie er ontstaat chaos, en we hebben daar een toverwoord tegen, we zeggen dat kan nooit van God zijn want God is een God van orde. Staat nergens in de bijbel maar dat geeft niet klinkt toch bijna als een bijbeltekst. Hebt u nooit gehoord? God is een God van orde? Dat komt omdat in 1 Cor. 14 staat dat God is geen God van wanorde maar van vrede. Nou ja dat is bijna hetzelfde h?? God is een God van orde, daarmee bedoelen we alles rustig, alles stil, geen verandering geen vernieuwing. Nou ik voer geen pleidooi voor verkeerde veranderingen en verkeerde vernieuwingen. Maar waar de Heilige Geest werkzaam wordt krijg je een zeer heilzame chaos en onrust, het spijt me voor u maar zo gaat het, als mensen wakker worden en een deel slaapt nog en de rest wordt wakker dan krijg je altijd problemen. Dat is geen excuus voor verkeerde dingen zeg dat niet meteen. Want dan gaat u weer zeggen, ja maar we zijn bang dat dan misschien, zie daar heb je het weer, ga daar eens op letten op je eigen woorden. Die geest van vreesachtigheid. We zijn bang dat wie weet wat er allemaal kan gebeuren daarom zei die ouderling dat ook, die schreef dat zo na?ef op uit de eerlijkheid van zijn hart. En hij hoopte dat hij van mij een complimentje zou krijgen, echt dat ik me toch niet anders voorstellen? Of het moet een enorme humorrist geweest zijn, anders begrijp ik hem niet. Maar dat geloof ik niet, hij meende het werkelijk. Alles rustig en stil, vooral geen onrust. Alsof onrust niet ongelooflijk heilzaam kan zijn als het maar een heilige onrust is. Ja maar we zijn bang dat het ook nog, mens hou op. Nou ga ik die tekst afmaken, God heeft ons niet gegeven een geest van vreesachtigheid maar een Geest van kracht, liefde en bezonnenheid, ja die bezonnenheid hoort er ook bij, geen excessen. Geen wild gedoe bezonnenheid, dat heeft te maken met zelfbeheersing, waar de Geest is daar is zelfbeheersing. Maar wel op die kracht en wel ook die liefde. Lieve mensen dat is die vrucht van de Geest. Het is heerlijk om er iets van te beleven. Misschien zegt u ook wel, ik wilde dat ik zo bewogen was met mensen dat ik als ik zo voor ze bad of eigenlijk niet bad maar de genezing van de Heer of hen proclameerde, zou ik zo graag willen. Of dat ik meer de stem van de Heer in mijn leven ging verstaan, misschien voor mijzelf, misschien voor anderen, dat er bevrijdingen door mij heen geschiede dat er mensen vrij gezet worden uit de geestelijke macht, dat meer mensen tot geloof komen door mijn bediening. Als u dat zegt, prachtig, dat is een goed verlangen, dat is een goed verlangen. En mijn tegenvraag is dat is de samenvatting van deze avond, lijk je al op Jezus, hoe meer je op Jezus lijkt hoe meer die vrucht van de Geest zich in je leven manifesteert, want het is gewoon een en hetzelfde, hoe meer je op Jezus lijkt des te meer zul je ook doen als Jezus. Zo is de volgorde. De volgende maal hopen we daar vaker over te spreken meer over te spreken, eerst de negen vruchten dan de negen gaven.

Ik wens u heel veel zegen toe als u in uw stille tijd nog eens verder doordenkt over deze dingen. En zich afvraagt Heer hoe is dat bij mij? Hoe is dat bij mij. Help mij dat ik voller mag worden van uw Geest want als ik voller word van U Geest gaat er meer van U Here Jezus zichtbaar worden, en dat is mijn verlangen. God zegenen u.